Camping trip, Ladies day and more

English Below

Oké ik loop een beetje achter met het posten van een blog. Dit heeft verschillende redenen ten eerste heb ik het best wel druk gehad. En ten tweede ligt het internet er alweer uit bij mij thuis. En ten derde doe ik best veel waardoor het verhaal steeds langer wordt, ik ben inmiddels al bijna een week bezig met wanneer ik kan een stukje te typen en er komt steeds meer bij. Dus bereid jezelf voor op de langste blog tot nu toe.

Deze week (14 mei) had een wat minder leuk begin. Een paar weken eerder was ik door m’n rug gegaan, en eigenwijs dat ik ben heb ik hier een tijdje mee rond gelopen met de hoop dat het minder zou worden. Maar omdat het na 2 weken nog niet over was, en het ook niet minder werd kwa pijn, besloot ik toch maar om naar de fysio te gaan hier. Gelukkig kon ik al redelijk snel hier terecht en had ik donderdag ochtend al een afspraak. Ik ben naar de Fysiotherapie kliniek hier op campus gegaan, daar word je geholpen door laatste jaars fysiotherapie studenten onder begeleiding van een ervaren fysiotherapeut. Hierdoor zijn de afspraken wel wat langer (± 1 uur), maar ook een stuk goedkoper ($30,-± € 18,-). De fysio bevestigde waar ik al bang voor was, er zat iets niet lekker in m’n lage onderrug (L5/S1 wervel).

Dus dat betekende eventjes geen contact met rugby training. Met de hoop dat het over zal zijn voor de volgende wedstrijd. Gelukkig hadden we dat weekend geen wedstrijd gepland.

Dit weekend (17 Mei) was er dus geen wedstrijd en had ik tijd om wat anders leuks te gaan doen. Ik besloot om samen met 3 teamgenootjes en 2 vriendinnen daarvan te gaan kamperen. We konden de tenten lenen van iemand en besloten een auto te huren. Omdat 6 mensen niet makkelijk in een auto passen hadden we een grote SUV nodig. Toen we bij het huur bedrijf aankwamen bleek het dat het niet mogelijk was voor mensen onder de 25 om deze auto te huren, ook niet met extra kosten. Omdat de enige andere persoon boven de 25 haar knieband had gescheurd, kwam het erop neer dat ik de enige was die kon rijden. Nou had ik nog nooit in Australië had gereden werd ik gelijk in het diepe gegooid. Omdat ze hier links rijden, zit je voor je gevoel aan de verkeerde kant van de auto. En het was ook nog eens een grote auto een Mitsubishi Outlander. Afgezien dat ik een keer de verkeerde inrit van een parkeergarage opreed ging het allemaal goed. We reden eerst naar Byron Bay om de laatste persoon op te pikken en om te avond eten, en vervolgens door naar Rumerry park campground. Dit is een kampeer plek midden in het regenwoud in het Whian Whian State Conservation Area national park. Ik was toch wel erg blij met de auto die we gehuurd hadden, want met m’n eigen Toyota yaris had ik het nooit gered. De Mitsubishi outlander heeft 4 wheel drive en dat had ik zeker nodig want we gingen de bergen in over modder wegen en slecht geasfalteerde wegen met enorme gaten in het wegdek. Op een gegeven moment moest ik dwars door een rivier heen want bij hoogwater overstroomde de weg. Maar na een uur rijden kwamen we eindelijk aan bij de camping plek. Midden in het regenwoud 3 km verwijderd van het dichtsbijzijnste telefoon signaal en zonder stromend water. Er was wel een soort wc, als in een gat in de grond met daarboven een wc-stoel. Het was inmiddels al 8 uur ‘s avonds en omdat de zon hier tussen 5 en 6 onder gaat moesten we de tenten opzetten volledig in het donker.  Met wat hulp van de autoverlichting. Toen de tenten eenmaal stonden hebben we nog een kaart spelletje gedaan in de grootste tent. En zijn we verder redelijk vroeg naar bed gegaan. We waren namelijk vergeten om brandhout te kopen/mee te nemen, en waren ook redelijk moe.

De volgende dag besloten we om naar Nimbin te reizen, wat ook weer een uur rijden was vanaf de camping plek. Nimbin is een apart dorpje, er heerst een soort van hippie cultuur, en op elke straathoek kun je er drugs vinden. Hier hebben we met z’n allen ontbeten en hebben we een beetje rondgestruind langs de souvenirwinkeltjes. Hier hebben we ook gelijk boodschappen gedaan. We wilden erg graag die avond een kampvuur bouwen en daar hadden we dus brandhout voor nodig. Alleen nergens in de omgeving konden we een winkel vinden die dat verkocht. Omdat we als lunch bij de lokale pizzeria hebben gegeten en ze daar ook hout nodig hebben om de steenoven op te stoken, hebben we aan hun gevraagd waar zij hun brandhout vandaan haalde. We kregen het antwoord dat we eigenlijk al hadden verwacht, dat ze dat van een leverancier krijgen. Maar de vrouw achter de balie vertelde dat haar oom en tante wel brandhout hebben om te verkopen, en ze gaf ons een telefoonnummer en dat we moesten zeggen dat Moana ons dit telefoonnummer had gegeven. Dus wij belden naar dat nummer toe en kregen een adres door waar we heen konden rijden. We voerden het adres in de navigatie en Google Maps en Apple Maps waren beiden ervan overtuigd dat een veld met koeien het adres was. Na een tijdje rondgestruind te hebben, opzoek naar een adres, besloten we om een stukje terug te rijden en dit keer extra goed te letten op huisnummers. Na een tijdje zoeken vonden we het adres.

Omdat het de laatste tijd erg veel heeft geregend hier, waren niet alle hout stukken droog, nadat we de droogste stukken hadden uitgezocht reden we weer terug naar de camping. Gelukkig was het die dag wel nog licht toen we aankwamen. We probeerden gelijk om een kampvuur aan te krijgen, maar dat was nog moeilijker dan we hadden gehoopt. We hadden namelijk geen aanmaakblokjes en het hout was alsnog redelijk vochtig. Het is ons uiteindelijk wel gelukt, gelukkig want we hadden het vuur ook nodig voor ons avondeten. We hadden zelf wat chili meegenomen dat we konden opwarmen, en we hebben aardappels gepoft in het kampvuur, en knakworstjes gebakken boven het kampvuur. En als toetje hadden we smores maar dan gemaakt met oreo’s en marshmallows.  De rest van de avond hebben we gezellig met z’n allen rond het kampvuur gezeten en wat spelletjes gedaan. Omdat we midden in het regenwoud zaten konden we helaas niet zo goed naar de sterren kijken. Die nacht was het weer een stuk slechter, het heeft een groot deel van de nacht geregend en de tenten waren niet 100% goed waterdicht helaas. Dus de volgende ochtend werden we wakker met enorm natte tenten met een paar plasjes water. In de ochtend klaarde het gelukkig wel snel weer op, want we wilden nog een wandeling maken in de omgeving. En dan konden onze tenten gelijk een beetje drogen. Omdat een van ons nog niet heel ver kon lopen hadden we een wandeling van 3 km uitgezocht (heen en terug 6 km) naar Minyon Falls. Helaas liepen we onderweg ook nog wat ongewenste bezoekers op, met name bloedzuigers en teken. Het vervelende van bloedzuigers is dat die wondjes erg lang kunnen blijven bloeden. Maar het was het allemaal wel waard, want het uitzicht was geweldig. Helaas ging het op onze terugweg wel weer regenen waardoor ons plan om de tenten te laten drogen zowel letterlijk als figuurlijk in het water viel. Nadat we alles weer terug hadden gepropt in de auto reden we terug naar Byron Bay. Waar we de rest van de dag op het strand hebben gehangen, en ik heb zelfs nog eventjes gezwommen. Toen de zon onderging reden we weer terug naar Brisbane.

De verdere week (21 Mei) was niet heel bijzonder, we zijn nog steeds druk bezig met alle experimenten. Wat wel wat minder was is dat ik nog niet genoeg hersteld was volgens de fysio en nog een week rust moest houden met de trainingen.  Dit viel extra tegen omdat het dat weekend tijd was voor Ladies day. Ladies day wordt een keer per jaar gevierd en is een dag op de rugbyclub waar alles om de ladies van de club gaat. Er is dan een heel stuk afgezet en speciaal gereserveerd voor de Ladies, je moet wel een kaartje ervoor kopen maar je hebt dan ook de hele middag onbeperkt eten en drinken. Maar voordat het daar tijd voor was moesten we eerst nog een wedstrijd spelen en omdat het ladiesday was, was dat deze week op het hoofdveld. Helaas hebben we niet van te tegenstander kunnen winnen. De zondag erna heb ik niet zoveel gedaan, behalve dan lekker uitrusten want dat had ik best wel hard nodig.

Omdat de rekeningen best wel gaan oplopen als je elke week bij de fysio moet zijn ben ik deze week gaan uitzoeken hoe ik deze rekeningen vergoed kan krijgen, ik ben tenslotte gewoon verzekerd voor fysiotherapie, en ook in het buitenland. Alleen dat is nog lastiger dan ik had verwacht, omdat mijn zorgverzekeraar mij een beetje van het kastje naar de muur gestuurd. Als eerste kreeg ik te horen dat ik een social security number moest aanvragen, nou is dat iets Amerikaans en heet dat anders hier in Australië. Na een tijdje zoeken kwam ik erachter dat ik in aanmerking kom voor Medicare, hier in Australië. Dat is een soort algemene zorgverzekering van het land. Je hebt daarnaast ook niet verscheidene privé zorgverzekeringen. Inmiddels is dat allemaal gelukt, maar dit betekend nog niet dat ik mijn fysio afspraken vergoed krijg, alleen dat ik nu veilig zit zou ik naar een gewone dokter moeten. Maar goed stapje voor stapje moet ik er uiteindelijk toch komen.

Het gaat gelukkig wel steeds beter met mijn rug, ik voel het nog steeds maar ik kan weer langzamerhand wat meer gaan spelen. Gelukkig hadden we afgelopen weekend (1 Juni) een rustige wedstrijd, en kon ik weer eventjes meespelen. Dit keer speelden we een uitwedstrijd tegen Ipswich, wat ongeveer een uur rijden vanuit Brisbane ligt. Gelukkig kon ik meerijden met een teamgenootje, zodat ik niet dat hele end met het ov zou moeten rijden. Deze wedstrijd hebben we gelukkig wel gewonnen, met 59-5 :). We staan op het moment op nummer 4 in de competitie, die in totaal uit 9 teams bestaat.

Die avond was het hele team uitgenodigd om bij een iemand thuis te komen BBQ’en en om naar de Reds (het rugby Union team van Queensland) wedstrijd te komen kijken. Het BBQ’en ging helaas niet door omdat het daar toch nog best wel koud voor is. Dus in plaats van BBQ hebben we met z’n allen pizza gegeten, en nog wel lekker rond het kampvuur gezeten met smores. Na het kijken van de wedstrijd met z’n allen hebben we nog wat spelletjes gedaan voordat we gingen slapen. Omdat het nog best een stuk buiten Brisbane lag konden de mensen die wilden blijven slapen.

Afgelopen woensdag (5 Juni) was het tijd voor de State of Origin rugby league wedstrijd. Dit is een van de grootste sportevenementen van het jaar hier. Het is Queensland tegen New South Wales. Ik heb samen met mijn team kaartjes kunnen krijgen voor in het stadion, zodat ik alle sfeer mee kon krijgen in het stadion. Het was een spannende wedstrijd maar Queensland heeft gewonnen met 18-14. Na de wedstrijd was er feest in de stad alleen omdat ik de volgende dag al om 8 uur ‘s ochtends op de Uni moest zijn besloot ik om rond middernacht naar huis te gaan.

Afgelopen weekend was het eerste weekend in een lange tijd waarin ik niet heel veel gepland had staan, geen weekenden weg of andere feesten. Wel was het natuurlijk weer tijd om te rugbyen op zaterdag, en ook deze wedstrijd hebben we kunnen winnen met 43-0. Het weer was alleen wel enorm slecht, het heeft de hele dag geregend en het was ook vrij koud. Je wilde echt niet zonder jas en trui naar buiten toe. Gelukkig klaarde het weer wat op Zondag, toen was het wel mooi weer met 24°C en een zonnetje. Die zondag had ik met de mensen hier op het lab afgesproken om te gaan lunchen. We zijn naar een Chinees restaurant geweest waar alle menukaarten in het Chinees waren zonder Engelse vertaling. Dus ik heb maar op de rest vertrouwd om iets lekkers uit te zoeken, en dat hebben ze perfect gedaan want ik heb heerlijk gegeten.

En dan zijn we eindelijk aangekomen bij vandaag. Het is een erg lang verhaal dat steeds maar langer werd doordat ik niet zoveel tijd had om te schrijven. De aankomende weken heb ik wat minder gepland staan dus ik hoop dat ik de blog weer wat beter kan gaan bijhouden.

Ik heb nog wel iets leuks op de planning staan, ik heb gisteren een vlucht naar Sydney geboekt (op 18 Juli). En ik heb een hostel midden in het centrum geboekt, op loopafstand van het Opera House en de Sydney Harbour bridge. Ik heb er enorm veel zin in en zal jullie op de hoogte houden van mijn avonturen in Sydney.

Tot de volgende keer!

English

Oke, I’m a little behind with posting a blog, this has a couple of different reasons. The first thing is that I’ve been kind of busy and didn’t have a lot of time to write this blog. The second reason is that the Internet is again not working at home :(. And the third reason is that I keep doing things making the story longer and longer. So be prepared for the longest blog till date.

This week (14 May) started out with a visit to the physio. A few weeks earlier I had cracked my lower back with rugby training, and because I’m stubborn I kept walking with it hoping it would just go away by itself. But because it had been 2 weeks and I wasn’t noticing any improvement I decided to go and visit a Physiotherapist. They could fit me in the next Thursday morning. I went to the physiotherapy clinic here on Campus, where you are seen by physiotherapy students who are in their last year of studies and overseen by a professional physiotherapist. Because of this, the appointments take a little longer (± 1 hour), but they are also a bit cheaper ($30,-± € 18,-). The physio confirmed what I already thought, something was not completely right in my lower back (L5/S1 vertebrae). This meant that I wouldn’t be able to play full-contact rugby for a while :(. There was no game planned for that weekend but hopefully, I’ll be recovered before the next game.

Because there was no game that weekend (17 May) I decided to do something else this weekend. So, me and 5 other girls went camping that weekend. We could borrow tents and other camping stuff from one of the girls from my team and decided to rent a car. Because 6 people don’t fit inside of a normal car, we needed to rent a big SUV. however, when we arrived at the rental place they told us that to rent such a big car you needed to be over 25. Because the only other girl that was over 25 had damaged her knee, I was the only one that was allowed to drive. I had never driven in Australia before, or any other place where they drive on the left side of the road. And it was quite a big car, a Mitsubishi Outlander, especially in comparison to my own Toyota Yaris. But apart from one mistake with entering a parking garage in the wrong direction, everything went quite well. We left in the afternoon to drive to Byron Bay, where we had our dinner and picked up the last person in our group. And then the trip continued to Rumerry park campground, a camping spot in the middle of the rainforest in Whian Whian State Conservation area national park. During the trip I was very happy with the car that we rented, I don’t think I could have pulled it off in my own Toyota Yaris. The Mitsubishi Outlander has 4-wheel drive which was very necessary on the bumpy and muddy roads we had to travel over. I even had to drive through a river, because the road had been flooded due to the high rainfall in the last couple of weeks. After an hour of travelling through the rainforest, we finally arrived at the camping spot. Because it was in the middle of the rainforest, the nearest phone reception was 3 km down the road, and there was no running water at the campsite. There was some kind of toilet, well a hole in the ground with a toilet seat. It was around 8 pm when we arrived at the campground, so we had to set up our tents completely in the dark. The sun sets here between 5 and 6 pm at the moment. When the tents were set up we played some card games, all together in the biggest tent, and decided to go to bed early because we had no firewood to make a campfire and where all pretty tired already.

The next day we decided to drive to Nimbin, this was another hour away from our camping spot. There we had our breakfast and did some grocery shopping. We asked some of the people there where we could buy some firewood. There was no store in town that sold firewood, but we did get the contact information of someone's aunt and uncle who sold firewood from their home. It turned out that the address they gave to us lead to a field of cows, with no houses in sight. We tried both Google and Apple maps but they both agreed that the address we put in was in the middle of this field. After looking for a while and driving back down the road we finally found the address. We picked out the firewood that was the driest because it had been raining so much a lot of the firewood was really damp. After picking out the best firewood we drove back to our campsite. We arrived before the sun had set and decided to start a fire as soon as possible. This was a little more difficult than we had hoped because the firewood was still a little damp and we didn’t have any fire starter to get the fire going. But after a while of struggling, we finally got the fire going, which was important because we needed it for our dinner that night. We brought some Chili from home and bought sausages and potatoes at the supermarket. We roasted the potatoes inside the fire and roasted the sausages and warmed up the chilli on top of the fire. As a dessert, we had Oreo smores, roasted marshmallows between 2 oreo cookies. The rest of the night we spend around the campfire, playing games and chatting with each other. That night it started to rain quite hard, unfortunately, the tents were not completely waterproof, so we woke up with little puddles of rainwater in the tent. Luckily the weather cleared up in the morning and we decided to hike to the nearby Minyon falls. It was only a 3 km (one way) hike because one of us couldn’t walk that far with her injured knee. We were hoping that the tents would dry a little more during the time that we were away. But unfortunately, it started to rain again on our way back to the campsite, so we had to pack our tents wet :(. When everything was packed back into our car we drove back to Byron Bay to relax a little on the beach and I even went swimming. We drove back to Brisbane after the sun had set.

The rest of that week (21 May) was not that special. I’m still pretty busy with my experiments on the lab during the week and don’t have much time for other things. Unfortunately, the physio told me that my back was not recovered enough for me to play during the weekend, which was extra frustrating because that weekend it was time for Ladies day. Ladies day is a day once every year where everything is focused around the women of the rugby club.  So, our game was played on the main field and afterwards, there was a party. You did have to buy a ticket for this party, but food and drinks were included. After the party at the clubhouse was over there was the possibility to get a ride to a club in the city, I decided to go home because I was already pretty tired from the long week. That Sunday I didn’t do much, I really needed a day of doing absolutely nothing, because I was incredibly tired.

The following week was pretty much the same as the last one, luckily my back is getting better every day and this week I was able to participate in some light contact during training. During the weekend we played against one of our weaker opponents, so I was even able to join the game for a while. We won the game with 59-5 and are now placed number 4 in our competition (of 9 teams), we have to finish in the top 4 to play in the final. The game that week was all the way in Ipswich (around 1-hour drive from Brisbane), luckily, I could catch a ride with one of the girls from my team. After the game was over we were all invited to come and watch the Reds game (Queensland rugby union team) at the house of one of the girls from my team. We were supposed to have a BBQ too, but because the weather wasn’t that nice we decided to bake some pizzas. And as a dessert, we all had smores while sitting around the campfire. Because her house was located outside of Brisbane, everyone that wanted could stay the night and travel back the next morning.

Last Wednesday (June 5th) it was time for one of the biggest sporting events of the year here in Brisbane/Queensland, the State of Origin. This is a rugby league competition played between the different states here in Australia. This evening it was Queensland vs New South Wales. I was able to get a ticket from one of the girls from my team, so I could experience it inside the stadium. It was a close match, but Queensland won the game with 18-14 so there was a big party in the city afterwards, I had to be at the Uni at 8 am the following morning so I travelled home around midnight.

Last weekend (June 8th) was the first weekend in almost a month where I had barely any plans. On Saturday I played another rugby game, and we won again this time 43-0. The weather on Saturday was horrible, a lot of rain and it was very cold. Sunday the weather cleared up a lot, and it was very nice weather with 24 °C and sunny. On Sunday I went to lunch with the other people from the lab. We went to a Chinese restaurant in Sunnybank (a suburb in Brisbane) where the menu card was only in Chinese, so I trusted the other people from the lab to pick out something nice to eat.

And then we finally arrived at today, I know it is a long story it took me about one week to write everything down. The coming weeks I have less stuff planned so I hope to keep up the blog a little more regularly.
I do have something exciting planned for the future, I just booked a flight to Sydney on July 18th and I found a hostel in the middle of the city, on walking distance from the Sydney Harbour Bridge and the Opera house, so I’ll keep you posted.

See you next time!